Bóg się zatroszczy...

23 sierpnia miałyśmy okazję uczestniczyć w nocnym czuwaniu przed Cudownym Obrazem Matki Boskiej na Jasnej Górze, który był wyrazem naszego dziękczynienia za 180 lat istnienia naszego Zgromadzenia.
Czuwanie rozpoczęło się Mszą Świętą, której przewodniczył generał Zakonu Paulinów. W trakcie Eucharystii siostry juniorystki odnowiły swoje śluby zakonne. Następnie uczestniczyłyśmy w Apelu Jasnogórskim, w który włączyłyśmy się poprzez wspólną modlitwę różańcową i śpiew. Kolejnym punktem naszego czuwania był różaniec. U progu nowego dnia, bo o godz. 24 uczestniczyłyśmy w kolejnej Mszy Świętej, której przewodniczył o. Adam Sikora OFM. Zwieńczeniem tych godzin modlitewnych był Akt Zawierzenia, poprzez który S. Przełożona Prowincjalna - s. Mirona Turzyńska, powierzyła całą naszą prowincję Matce Najświętszej. Jednak na tym nie koniec. Trwałyśmy na modlitwie do godz. 4, wypełniając ten czas wspólnym uwielbieniem za wszystko, co Pan do tej pory uczynił w naszym życiu, Zgromadzeniu, prowincji. Czuwanie zakończyłyśmy Godziną czytań z tekstów wspólnych o Najświętszej Maryi Pannie.
Dla starszych sióstr było to wzruszające spotkania po wielu latach z Matką Jasnogórską, być może dla niektórych ostatnie, natomiast dla nas, nowicjuszek, było to w większości dziękczynienie za wyproszony dar powołania, szczególnie dla części z nas, które pielgrzymowały przed wstąpieniem do Tronu Matki i prosiły Ją o pomoc w rozeznaniu swego powołania oraz o odwagę w powiedzeniu Panu "tak".

T

Kochani czytelnicy!
Chciałybyśmy prosić Was o modlitwę w intencji naszych postulantek. Dziś rozpoczynają bezpośredni czas przygotowania przed obłóczynami - czas skupienia, wyciszenia, trwania przed Panem. W niedzielę Magdalena, Karolina oraz Natalia otrzymają habit, welon oraz nowe imię będące znakiem przynależności do Pana i naszego Zgromadzenia.
Niech dobry Bóg darzy je swoim pokojem!

T

Dnia 16.08. miałyśmy kolejną okazję do świętowania. Tym razem obchodziłyśmy imieniny naszej Siostry Prowincjalnej - s. Mirony. Dzień ten był szczególną okazją do dziękczynienia za dar Siostry. Jako siostry nowicjuszki w godzinie Miłosierdzia Bożego odegrałyśmy przedstawienie pt. "Bernadetto, wierzę!" o św. Bernadetcie Soubirous. Nie zabrakło wzruszeń, ale także radości i uśmiechu. Dzień imienin to dzień radości, więc zadbałyśmy również o stronę humorystyczną, dlatego wieczorem uczestniczyłyśmy w rekreacji zorganizowanej przez siostry, na cześć naszej S. Prowincjalnej.
Bogu niech będą dzięki za dar S. Przełożonej Prowincjalnej - S. Mirony. Niech On darzy Siostrę wszelkimi potrzebnymi łaskami!

T

Liturgiczne wspomnienie Edyty Stein, która patronuje naszej S. Mistrzyni przypada na dzień 9 sierpnia, dlatego też dla części z nas było to wyjątkowe, bo pielgrzymkowe, świętowanie. W całej wspólnocie cieszyłyśmy się obecnością s. Edyty dzień później - 10 sierpnia.
Nasze imieninowe obchody rozpoczęłyśmy Mszą Świętą, a następnie wspólnymi życzeniami. Po Koronce do Miłosierdzia Bożego, ofiarowanej w intencji s. Solenizantki, w naszym zakonnym refektarzu wspólnie z innymi siostrami, odbyły się "mini podchody" zorganizowane przez siostry nowicjuszki i postulantki. Nikogo oczywiście nie zdziwi fakt, że wygrała grupa s. Edyty, choć grupa przeciwna wcale się nie poddawała :) Świętowanie zakończyłyśmy wspólną rekreacją, podczas której cieszyłyśmy się obecnością Siostry pośród nas.
S. Edycie jeszcze raz życzymy błogosławieństwa Bożego i dziękujemy dobremu Ojcu za dar Siostry!

T

Lipiec i sierpień to szczególny czas pielgrzymek pieszych na Jasną Górę. Dzięki Bożej łasce również i naszym siostrom udało się pielgrzymować w tym roku, dla nas szczególnym, bo jest to przecież Rok Życia Konsekrowanego. 5 naszych sióstr nowicjuszek i postulantka wraz z s. Mistrzynią oraz s. Przełożoną Prowincjalną dołączyły do Diecezjalnej Pieszej Pielgrzymki, by świadczyć o radości i pięknie życia konsekrowanego. W każdej z grup: ze Świecia, Starogardu Gdańskiego, Tczewa i Chojnic, głosiłyśmy konferencje o życiu zakonnym, animowałyśmy śpiew, dzieliłyśmy się swoim świadectwem i odpowiadałyśmy na przeróżne pytania pielgrzymów. W grupie z Kościerzyny pielgrzymkowy "dzień życia konsekrowanego" prowadziły nasze siostry obecne na trasie pielgrzymkowej od samego początku: s. Krystyna, s. Cypriana i s. Michalina. W grupie Chojnickiej od samego początku kroczyła także s. Urszula.
Cieszymy się, że mogłyśmy dzielić się naszym życiem wśród innych. Dla wielu z nas szlak i pielgrzymkowy tryb życia nie jest obcy, ponieważ już wcześniej uczestniczyłyśmy w pielgrzymkach, choć w różnych grupach. Jednak dla niektórych była to pierwsza taka droga na Jasną Górę, więc emocje i przeżycia z pewnością były podwojone.
Ufamy, że ten pielgrzymkowy zapał został w nas znów rozbudzony, bądź rozpalony po raz pierwszy, że pozostanie on w naszych sercach i zostanie podtrzymany w przyszłych latach na trasach pielgrzymkowych.

T

Próba nowicjacka - cóż to w ogóle takiego? Dla naszych bliskich jest to moment szczególnie wyczekiwany, dlatego że po dwóch latach nieobecności w domu znów możemy na chwilę do niego powrócić. Jedni nazywają to urlopem, inni wypoczynkiem, my natomiast nazywamy to próbą. Dlaczego? Bo właśnie w tym tygodniu szczególnie możemy sprawdzić nasze powołanie (oczywiście w między czasie tych sprawdzianów nie brakuje, jednak ten jest szczególny). Wracamy w stare środowisko jako nowe siostry, chcąc dać świadectwo jak wielkie rzeczy czyni Pan w naszym życiu, jeśli tylko Mu na to pozwolimy. Jest to próba nie tylko naszego powołania, ale także naszej wiary - na ile wierzę, że to Bóg stawia wszystko na mojej drodze i na ile jestem w stanie Mu zaufać i dać się prowadzić. W naszym Zgromadzeniu taka próba przewidziana jest w kandydaturze, postulacie i II roku nowicjatu, a więc Olsztyn, Lębork i Jarocin cieszyły się w te wakacyjne dni naszymi siostrami, a one swoimi rodzinnymi stronami :)
Dla każdej z nas był to intensywny, ale owocny czas. Pozwolił on nam jeszcze bardziej poznać siebie, swoja powołanie, ale przede wszystkim dobroć Boga czuwającego nad nami każdego dnia. Tęskniłyśmy za naszymi bliskimi, ale będąc w domu jeszcze bardziej tęskniłyśmy za siostrami, co jest raczej dobrym znakiem, z czego się ogromnie cieszymy :)
Niech Pan będzie uwielbiony w tym wydarzeniu!


T