Modlimy się w intencji nowych powołań

Jesteśmy napełnieni Duchem Świętym. To On nas uczy jak mamy się modlić. W Liście do Rzymian czytamy: „Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami.”(Rz 8,26b) Modlitwa jest fundamentem naszego życia charyzmatem założycielki. Matka Magdalena dała nam przykład pokornej i wytrwałej modlitwy. To od niej możemy się uczyć otwartości na natchnienia Ducha Świętego. Dzięki Jego natchnieniom powstało nasze zgromadzenie. To On jest inicjatorem tego, że właśnie teraz jesteśmy tu razem. Prośmy Go o otwieranie serc młodych dziewcząt na wewnętrzny głos, głos Jego Miłości, która przynagla do pozytywnej odpowiedzi na natchnienia Bożego Ducha.

Św. Franciszek napisał w regule, że „bracia nade wszystko powinni pragnąć posiąść Ducha Pańskiego.” Czym w naszym codziennym życiu jest pragnienie? Czy pragniemy posiadać Ducha Pańskiego? Duch Święty to TEN, który łączy. On łączy nasze zgromadzenie, nasze wspólnoty, nasze wzajemne relacje, abyśmy byli jedno. Jezus modlił się w Ewangelii Jana: „aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał.” (J 17, 21) Dzięki naszej jedności świat uwierzy, że Jezus został posłany przez Boga, aby nas zabawić. To Duch Święty wzbudza wielkoduszność, cierpliwość oraz wierność każdej z nas i dla każdej z nas. To Duch Święty umacnia Miłość w nas i naszych relacjach.