Kolejnego 19 dnia miesiąca spotkałyśmy się całą wspólnotą, by dziękować Panu za łaskę powołania oraz wesprzeć swoją modlitwą osoby, które On wzywa na tę szczególną drogę.
Teksty adoracji przygotowała s.Tobiasza. Tym razem rozważałyśmy Ewangelię wg św. Łukasza 5,1-11 o powołaniu pierwszych uczniów.
Dziś także Chrystus wzywa nas do podjęcia „czegoś więcej”, czegoś, co sprawi, że będziemy potrafiły zostawiać wszystko, tylko po to, żeby iść za Nim.
Szymon, Jakub i Jan poszli za Jezusem od razu, wystarczyło Jego jedno Słowo.Oni w swoich sercach mimo możliwych wątpliwości uznali, że to Jezus będzie najważniejszą osobą w ich życiu, Jemu zapragnęli poświęcić ten najcenniejszy dar, który przecież od Niego dostali. Zaufali i na słowa „Nie bój się” odpowiedzieli miłością na Miłość.
Jak wielki dar spotyka każdą osobę, która zaproszona została do oblubieńczej relacji z samym Bogiem. Dar ten jest tak bardzo nieodkryty i niedoceniony, gdyż nawet osoba powołana nie jest w stanie go zrozumieć.
W swoich modlitwach pamiętamy również o naszych postulantkach, które rozpoczęły właśnie swoje rekolekcje ignacjańskie!
Teksty adoracji przygotowała s.Tobiasza. Tym razem rozważałyśmy Ewangelię wg św. Łukasza 5,1-11 o powołaniu pierwszych uczniów.
[Jezus] rzekł do Szymona: «Wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów!». [...] Skoro to uczynili, zagarnęli tak wielkie mnóstwo ryb, że sieci ich zaczynały się rwać. [...] Widząc to Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: «Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiek grzeszny». [...] Lecz Jezus rzekł do Szymona: «Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił». I przyciągnąwszy łodzie do brzegu, zostawili wszystko i poszli za Nim.
Dziś także Chrystus wzywa nas do podjęcia „czegoś więcej”, czegoś, co sprawi, że będziemy potrafiły zostawiać wszystko, tylko po to, żeby iść za Nim.
Szymon, Jakub i Jan poszli za Jezusem od razu, wystarczyło Jego jedno Słowo.Oni w swoich sercach mimo możliwych wątpliwości uznali, że to Jezus będzie najważniejszą osobą w ich życiu, Jemu zapragnęli poświęcić ten najcenniejszy dar, który przecież od Niego dostali. Zaufali i na słowa „Nie bój się” odpowiedzieli miłością na Miłość.
Jak wielki dar spotyka każdą osobę, która zaproszona została do oblubieńczej relacji z samym Bogiem. Dar ten jest tak bardzo nieodkryty i niedoceniony, gdyż nawet osoba powołana nie jest w stanie go zrozumieć.
O Jezu, Boże wiekuisty, dziękuję Ci za niezliczone łaski i
dobrodziejstwa Twoje. Niech każde uderzenie serca mojego będzie nowym hymnem
dziękczynienia ku Tobie, Boże. Każda kropla krwi mojej niech krąży dla Ciebie,
Panie; dusza moja – to jeden hymn uwielbienia miłosierdzia Twego. Kocham Cię,
Boże, dla Ciebie samego (Dz. 1794).
W swoich modlitwach pamiętamy również o naszych postulantkach, które rozpoczęły właśnie swoje rekolekcje ignacjańskie!
