Józef
Sebastian Pelczar urodził się 17 stycznia 1842 roku w Korczynie
w
diecezji przemyskiej. Wychowany w atmosferze religijnej, wstąpił do Seminarium
Duchownego i w roku 1864 przyjął święcenia prezbiteratu. Po studiach odbytych w
Rzymie był prefektem i profesorem w Przemyskim Seminarium Duchownym, a w latach
1877-1899 profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Jako kapłan i
profesor odznaczał się gorliwością i szczególnym nabożeństwem do Najświętszego
Sakramentu, do Bożego Serca i Najświętszej Maryi Panny, co wyrażał w swej pracy
kaznodziejskiej
i
pisarskiej. Przejęty troską o dziewczęta zagrożone moralnie, o chorych
i
ubogich, założył w Krakowie w 1894 roku Zgromadzenie Służebnic Najświętszego
Serca Jezusowego. W roku 1899 został biskupem pomocniczym, a w 1900
ordynariuszem diecezji
przemyskiej. Po dwudziestu pięciu latach gorliwej posługi zmarł w opinii
świętości 28 marca 1924 roku. Papież Jan Paweł II w 1991 roku zaliczył go w poczet
błogosławionych, a 18 maja 2003 roku w Rzymie ogłosił go świętym Kościoła
powszechnego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz